Douwe Korting

Wat doe jij precies en waarom doe je dat?

Ik ben denk ik  aan mijn derde ‘carrière’ toe. Nu ben ik met name actief als verhalenophaler en -verspreider rond duurzame voedselsystemen en natuurgedreven voedselproductie. De meest zichtbare rol heb ik rond Herenboeren. Dat is een groeiende burgerbeweging die de verbroken relatie van mensen met hun voedsel en de grond herstelt door hen mede-eigenaar te maken van een coöperatieve boerderij. Ik zet me graag in voor een constructief verhaal met toekomstperspectief, voor onder meer boeren, consumenten, de bodem, de natuur en sociale cohesie. Ik probeer dit verhaal samen met anderen verder te brengen, iets dat best goed gaat eigenlijk.

 

Hoe ben je op het idee gekomen?

Het idee is niet van mij, die credit gaat naar Geert van der Veer die in Boxtel het eerste zaadje plantte. Maar sinds een paar jaar werken we met een klein team van zelfstandigen en vertegenwoordigers van tal van bedrijven, instellingen en andere (wannabe) Herenboeren wel aan het dichterbij brengen van ons perspectief van Farming Communities (www.farmingcommunities.nl). Het was wel mijn idee om een paar jaar geleden in contact te treden met het Herenboereninitiatief in Boxtel. 

 

Hoe is het jou gelukt om van dromen tot doen te komen?

Het zit hem toch in de onderbuik, soms moet iets gewoon zo zíjn. Ik werkte tot vier jaar geleden als (hoofd)redacteur bij ZLTO. Toen ik mijn baan daar opzegde en de deur dicht deed, bleken er tal van andere deuren open te gaan. Of wellicht stonden die al open, alleen zag ik het niet; daar zal ik nooit meer achter komen. Feit is wel dat een van die deuren me leidde naar de Herenboerenpioniers, die hadden een krachtig verhaal dat gewoon verteld moest worden. 

 

Wat waren de grootste obstakels waar je tegenaan liep?

Een vaste baan opzeggen en in het diepe springen als zelfstandige, was wel even spannend. Maar een obstakel was dit vooruitzicht niet. Het is nog steeds een van de beste beslissingen van mijn leven 

 

Wat is de meest positieve foodtrend die jij ziet op dit moment?

Ik las vorig jaar het boek Goed Eten van filosoof en emeritus Hoogleraar Michiel Korthals. Hij schetst daarin het belang van het herstel van voedselvaardigheden. Dat mensen weer weten waar hun voedsel vandaan komt, er wat ‘moeite’ voor willen doen (koken dus) en met welke dilemma’s boeren dagelijks moeten dealen. Ik zie een groeiende interesse in de primaire producent, zie ook een mooi initiatief als Boerschappen, boeren die ziekenhuizen beleveren en het feit dat de Middelbare Horeca School (ook Herenboer overigens) in Den Bosch Dutch Cuisine omarmt.  

 

Welke trend of beweging baart jou zorgen? 

Dat verschillende routes naar een duurzamer voedselsysteem zo lijken te botsen. Veel voedselproducenten zetten, binnen hun mogelijkheden, stapjes vooruit. Of een boer nou besluit Herenboeren-boer te worden, werkt aan een tomaat die bewezen gezonder is of zijn stal vol legt met zonepanelen, het is allemaal goed. Er is niet één stip aan de horizon, niet één weg naar Rome. 

 

Welke grote verandering hoop jij dat er plaats gaat vinden op het gebied van de productie en consumptie van eten?

Ik hoop dat er meer goed eten gekookt en meer samen gegeten gaat worden (aan tafel). En dat er meer boeren komen.